دست و دانه

دانه ای که تنها بود
توی خاک ها خوابید
توی خواب شیرینش
خواب میوه را می دید

خاک ، کار خود را کرد
حال دانه را پرسید
مثل مادری با مهر
چشم دانه را بوسید

آب ، کار خود را کرد
سوی خاک ها پیچید
روی خاک خشکیده
مهر ودوستی پاشید

دانه ، کار خود را کرد
آب و خاک را نوشید
جان گرفت و کوشش کرد
بوته ای شد و خندید

آفتاب پیدا شد
آفتاب هم تابید
آفتاب ، بَر بوته
جان تازه ای بخشید

بوته ، کار خود را کرد
برگهای نو زایید
قد کشید و بالا رفت
روبه خانل خورشید

برگ ، کار خود را کرد
سفرۀ قشنگی چید
گل به خانه دعوت کرد
در کنار گل رقصید

گل کنار این سفره
خوب خورد و خوش خوابید
باد ، سفرۀ گل را
با نوازشش برچید